رشد روزافزون طلاق در ایران

در روزنامه کارگزاران تاریخ سی و یکم اردیبهشت ماه، مطلبی پیرامون پدیده طلاق و آمارآن منتشر شده بود که نشان می داد وضعیت طلاق در کشور به مرحله بحران رسیده و می رود که کیان خانواده ی ایرانی که روزی استحکامش زبانزد جهانیان بود را در هم بپیچد.

طبق این آمار، بطور روزانه در تهران چهل و دو مورد  طلاق ثبت می شود و از هر شش ازدواج، یکی به طلاق می انجامد.

 این آمارها مبین آن است که بالا رفتن میزان طلاق مختص تهران نبوده و در سایر شهر های ایران و حتا سنتی ترین آنها نیز در حال رشد و گسترش می باشد.

بی شک یکی از دلایل گسترش طلاق در کشور ما محصول تقابل سنت و مدرنیته است و جامعه در حال گذار ما به دلیل پیچیدگی های زندگی در دنیای مدرن و پرتاپ از دنیایی کهن به جامعه یی جدید که هنجارهای متفاوت، سردرگمی خاصی را در روابط زن و مرد ایجاد نموده است بطوری که درگذشته، مرد بعنوان رییس خانواده و نان آور مطرح بود اما اکنون چنین نیست و به شدت بحث تساوی زن و مرد مطرح است که این باعث تضاد بین زن و مرد شده است.

از ویژگی های دوره ی گذار آن است که هنجار های جامعه تعریف نشده اند و به عکس غرب که مردمانش هویت فردی کاملا تعریف شده اند وتکلیف خود را در آن جامعه می دانند در جامعه ما مردم  دچار نوعی سردرگمی می باشند.

در گذشته مردم ملاک ازدواج را تنها عشق و معنویت قرار داده بودند اما در این زمان تنها بعد اقتصاد در نظر است و یکی از عوامل طلاق بالا رفتن توقعات مادی و عدم دسترسی کامل به آن می باشد. همچنین نقش پدر و مادر در ازدواج کم رنگ شده و جوانان با آشنایی با یکدیگر  تن به ازدواج می دهند که ممکن است در دراز مدت منجر به طلاق شود.

البته عوامل متعدد و مختلفی می تواند در رویداد طلاق موثر باشد مانند اعتیاد، سطح پایین تحصیلات،اختلاف طبقاتی،عامل مهم اقتصادی،دخالت های خانواده ها.

هم اکنون درد و راههای درمان آن مشخص است بی شک برای جلوگیری از رشد طلاق راهی جز تن دادن به خانواده مدنی (در برابر خانواده ی سنتی) وجود ندارد اما حرکتی جدی از سوی دولت و تشکلهای حوزه ی خانواده دیده نمی شود و کارهایی که از سوی مسوولین امر در این زمینه انجام می گیرد بیشتر مانند نواختن سرنا از سر گشاد آن است لذا با این وضعیت نمی توان امیدی برای کاهش نرخ طلاق در کشور داشت.